Rozwój choroby Alzheimera - psychiatria funkcjonalna

Katarzyna Binkowska - Michalik
specjalista psychiatra, medycyna funkcjonalna
Przejdź do treści
   Kto powinien się bać choroby Alzheimera?

   Choroba Alzheimera powoli staje się epidemią. Wśród chorych aż 65% to kobiety, a ponieważ przewlekły stres zwiększa ryzyko zachorowania to często dotyka ona również opiekunów osób chorych- 60 % opiekunów chorych na ch. Alzheimera ma szansę na zachorowanie na tę samą chorobę. Jest częstsza wśród kobiet niż rak piersi. Najważniejszym czynnikiem ryzyka są czynniki genetyczne -  obecność genu ApoE4. Osoby posiadające 2 kopie genu ApoE4 mają od 50 do 90% szans na zachorowanie na ch. Alzheimera w ciągu swojego życia. Jeżeli choroba występowała u członka rodziny warto wykonać to badanie (jest już dostępne w wielu laboratoriach w Polsce). Obecność genu na szczęście nie oznacza, że na pewno zachorujemy, ale zwiększa znacznie prawdopodobieństwo  zachorowania. Ponieważ choroba rozwija się w ciągu kilkudziesięciu lat jest dużo czasu na podjęcie działań profilaktycznych czy podjęcie interwencji na wczesnym etapie choroby.  Osoby z dodatnim badaniem w kierunku genu ApoE4 powinny rozpocząć działania zapobiegawcze już po 45 roku życia. Jeżeli mamy skończone 45 lat i zauważyliśmy u siebie problemy z pamięcią – powinniśmy zacząć działania zapobiegawcze (nawet wtedy kiedy choroba nie występowała w rodzinie, nie mamy stwierdzonego genu ApoE4 albo nie wykonaliśmy badania genetycznego).
   Na początku choroby pojawiają się tzw. subiektywne zaburzenia poznawcze (SCI) czyli problemy z  pamięcią, które sami u siebie zauważamy, ale nie wpływają one na codzienne funkcjonowanie,  a testy psychologiczne nie wykazują jeszcze nieprawidłowości. Następnym etapem są łagodne zaburzenia poznawcze (MCI)- kiedy problemy z pamięcią są potwierdzone badaniem  psychologicznym, ale nie wpływają na codzienne funkcjonowanie. Następnym etapem jest już otępienie -  choroba Alzheimera, kiedy problemy z pamięcią zaczynają wpływać na styl życia.
   Działania zgodne z ReCode można podjąć na każdym z ww. etapów, im wcześniej tym lepiej (według prowadzących kurs ReCode specjalistów, zdarzały się poprawy funkcjonowania u osób z bardzo zaawansowaną chorobą np. pacjentka leżąca, która już nie mówiła, nie poznawała członków rodziny, zaczęła ponownie rozmawiać z rodziną oraz samodzielnie się ubierać i myć). Osoby z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi i początkowym  stadium choroby Alzheimera są w stanie wrócić do pełnej sprawności umysłowej, jeżeli będą przestrzegały zasad ReCode i zaleceń lekarza. W bardziej zaawansowanych stadiach choroby możliwa jest poprawa funkcjonowania i powrót do samodzielności, ale niemożliwe jest odzyskanie funkcji poznawczych jak przed chorobą. Wiadomo, im wcześniej, tym lepiej.  
Wróć do spisu treści